آیت ماندگار- در رابطه با شرایط فعلی کشور، ایران یا باید بپذیرد یک «نه» بزرگ به آمریکا بگوید، این را من در سال ۱۳۸۴ مطرح کردم و اکنون هم بر آن تاکید دارم؛ و یا یک «بله» بزرگ بگوید. البته حد وسطی همواره وجود داشته است.

در عالم سیاست نمی‌توان همه چیز را دو قطبی کرد؛ اما چهل سال است که همه چیز بین ایران و آمریکا دوقطبی شده است، یعنی حد وسطی باقی نمانده است. یا باید ایران شروط ایالات متحده آمریکا را بپذیرد و پای میز مذاکره با آمریکا بنشیند که این امر نشان‌دهنده نوعی عقب‌نشینی تلقی خواهد شد یا اینکه با تمام قدرت خود در برابر آمریکا بایستد و یک «نه» بزرگ بگوید و آن نیز هزینه‌های گزافی را به ملت ایران و آینده حکومت در ایران تحمیل خواهد کرد، اگر چه ضربه‌هایی را هم به ایالات متحده وارد خواهد نمود، اینجاست که باید ما بگوییم تصمیم بزرگ باید گرفته شود.

من در بهمن سال گذشته بر این نکته تاکید کردم که سال ۱۳۹۷ سال گرفتن یک تصمیم بزرگ بین ارتباط ایران و آمریکاست. این تصمیم بزرگ را باید تهران پیش‌دستانه بگیرد و یا منتظر شود در کنفرانس‌های جهانی برای آن تصمیم بگیرند و بار دیگر تاریخ تکرار شود، همانگونه که در در قرن بیست میلادی مشخص شد.