چو لاله در عشق آتش سوختی
چو هاله به یک دم ز من گریختی
اشک یک جهان پشت پایت بود
درد مادرها بینوایت بود
دل کودکانه من ز غمت پیر شد
قلب ملت ز شجاعتت دلیر شد
پیران و برنادلان چنان گفتهاند
که مردان تاریخ هرگز نمردهاند
حقا که تو مرد بُدی و خاکستر شدی
هر ذرهی خاکستر مَرد، مَردی بُدی
شماره 28 دوهفته نامه آیت ماندگار