موسیقی پلی بین نام کاندیدا و صندوق!

مناظره نامزدهای ریاست جمهوری به صورت زنده پخش شد. گذشته از آن که یکی از این مناظره ها تحت عنوان مناظره فرهنگی و سیاسی برگزار شد و بیشتر اقتصادی بود، نکات قابل توجهی برای مخاطبین هنر خصوصا دنبال کننده های حوزه موسیقی داشت. این جریان از دقایق ابتدایی مناظره و صحبت های رئیس جمهور شروع شد. «ما یک هنرمند داریم از اینکه دعای ماه رمضونش رُ پخش کنیم اِبا می کنیم. یه ربنایی که مردم علاقه دارن پخش نمی کنیم.» اتفاقی که از سوی شهردار تهران بی پاسخ نماند و این اتفاق را استفاده ابزاری دانست و ادعا کرد ده ها میلیارد به خانه موسیقی کمک شده است! مسئله ای که از سوی خانه موسیقی تکذیب شد. اسحاق جهانگیری نیز از این فضا دور نماند و به این موضوع اشاره کرد: پذیرفته نیست هنرمندی تمام مراحل برای اجرای کنسرت را طی کند ولی مقامی با هر شرایطی جلوی آن را بگیرد و لغو کند. آنچه تا این قسمت یادداشت خواندید مرور اتفاقات موسیقایی مناظره بود و نگارنده قصدِ قضاوت ندارد چرا که همه چیز گویا است. حمایت تعداد قابلِ قبولی از اصحاب فرهنگ و هنر از حسن روحانی کجا و بحثِ تعطیلی آموزش موسیقی در فرهنگسراها که زیر نظر شهرداری هستند کجا! در دقایق ابتدایی مناظره، زمانی که بینندگان تمامِ حواسشان به تلویزیون بود و حسن روحانی از بدون بردن نام، از استاد محمدرضا شجریان گفت و توانست تاثیر زیادی روی مخاطبین بگذارد. حمایت جریان اعتدال و نزدیک به اصلاحات از فرهنگ و هنر چیزِ تازه ای نیست و آن را می توان از دو منظر مهم بررسی کرد. یکی اهمیت این دو جریان سیاسی به جوانان و علایق آن ها و دیگری سیاست همراه کردن این قشر با خود است که البته در کنار هم بودن این دو مسیر،راه رسیدن به مقصد نهایی است . نگارنده پیشتر هم در یادداشتی عنوان کرده موسیقی نزدیک ترین هنر به مردم است و مخاطب اصلی آن جوانان هستند و این یک مسئله جهانی حساب می شود. در کشور ما مخاطب جوانِ موسیقی سوار بر موج های مختلف اجتماعی، سیاسی و هنری سوار است و متاسفانه برخی خود را به دستِ باد سپرده اند و به خوبی می توان از این شرایط استفاده یا سوء استفاده کرد. آنچه گفته شد قضاوت یا پیش داوری نیست و باید بدانید این اتفاق اگر هم بیافتد در مقایسه با دیگر بازی های سیاسی ناچیز است. اما ای کاش آقای قالیباف می دانست تصمیم های اصلی برای موسیقی کشور پشتِ کدام درهای بسته و توسط چه افرادی گرفته می شود. ای کاش آقای رئیسی از حق آن دسته جوانان در مناظره دفاع می کرد که در مشهد زندگی می کنند و آرزو دارند در شهر خود به کنسرت بروند. آنچه نامزدهای ریاست جمهوری کم و بیش می دانند و مردم نمی دانند حضور افراد نالایق، هیچ کاره و بی اطلاع از مسائل مختلف در فضای موسیقی است. مردم نمی دانند صحبت های یک فرد که چشمِ مردمِ ساده شهرهای کوچک به دهان او است می تواند یک کنسرت مجاز را لغو کند. هر کسی رئیس جمهور آینده باشد نمی تواند مقابلِ نیروهای فشار قد علم کند و دلیلش از حوصله این یادداشت خارج است. در پایان بار دیگر تکرار می کنم نگارنده قصد قضاوت و پیش داوری و حتی جهت دهی فکری به خوانندگان این یادداشت را نداشته و دلیل دست به قلم شدن، بیان چند نکته بود تا شاید نور آگاهی بیشتر شود.