ای که دستت می‌رسد کاری بکن

حدود 11 ماه از پیروزی حسن روحانی در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری می‌گذرد و بی‌تردید رای 24 میلیونی مردم، بهترین پشتوانه برای ادامه کار این شیخ دیپلمات بوده و است.

حضور بی‌شمار مردم در صف‌های طولانی رای در 29 اردیبهشت سال گذشته حکایت از آن داشت که مردم علاقه‌ای به بازگشت به روال‌های پیش از سال 92 را نداشتند. دولت‌مردان و در راس همه آقای دکتر حسن روحانی باید توجه داشته باشند که اعتماد و لبیک به ایشان نباید تنها فدای یک مشت وعده وعید شود.

مردم در بهار سال 96 با هزار امید و آرزو و بهبود شرایط، پا در صحنه انتخابات گذاشتند و نباید عده‌ای مرتباً به آن‌ها گوشزد کنند که دستاورد حضور شما، رای نیاوردن کاندیدای رقیب بود زیرا کاهش سطح مطالبات مردم و راضی نگه داشتن آن‌ها به چنین حرف‌هایی تنها توهین به شعور این دلسوزان است.

مردم ایران به اندازه کافی در دولت‌های نهم و دهم وعده‌های توخالی را شنیدند و تحمل کردند و دیگر بنا نیست مرتب و بصورت کاذب وعده آینده بهتری را به آن‌ها داد اما متاسفانه این روزها هرچه جلوتر می‌رویم نه‌تنها این فضای بهتر را لمس نمی‌کنیم که حتی با شرایطی به مراتب بدتر از ماه‌های قبل مواجه هستیم.

دولت تدبیر و امید با علم به اینکه شرایط کشور در حوزه‌های مختلف از وضعیت خوبی برخوردار نیست این مسئولیت خطیر را پذیرفت و دیگر نمی‌تواند در گزارشات ماهانه خود به مردم از ویران شدن زیرساخت‌های کشور در سال‌های قبل از قبول مسئولیت حرف به میان آورد زیرا اگر قرار باشد عملکرد آن‌ها پشت بی‌خردی مسئولین گذشته گم شود چه لزومی داشت که مردم این چنین خالصانه برای موفقیت آن‌ها تلاش کنند.

مردم، به امید رای دادند به اینکه روش‌ها و منش‌ها عوض شود، به اینکه اگر اشکالی در کار بوجود آمد افرادی باشند که مردانه از ملت عذرخواهی کنند نه اینکه با صدجور صغری و کبری چیدن مشکل و بی‌کفایتی را توجیه کنند.

هنوز بیش از 39 ماه از دولت دوازدهم باقی مانده است و شایسته است که رییس جمهور و دیگر دولت‌مردان در خلوت خود به این فکر کنند که چرا در این مدت نتوانستند رضایت مردم را جلب کنند و واقعاً مشکل کار کجاست.

امروز آقای روحانی سابقه پنج سال ریاست بر بالاترین سطح از امور اجرایی کشور را در کارنامه‌اش یدک می‌کشد و نیک می‌داند که در این مسیر پرسنگلاخ چه مشکلاتی وجود دارد و از طرفی توده‌های مردم خواستار گزارشاتی منطبق با واقعیت‌های جامعه هستند.

دوره ارائه گزارش و آمار و ارقام‌های غیرواقعی گذشته و همگان منتظرند تا فضای کشور مخصوصاً در حوزه اقتصادی تغییر کند.

کاش دولت‌مردان اعتراضات دی‌ماه سال گذشته را جدی بگیرند، کاش تجمعات هر روزه مال‌باختگان موسسات مالی دغدغه اصلی همه تصمیم‌گیران کشور شود، کاش آقای مشاور رییس جمهور افزایش یک‌باره نرخ ارز را توطئه قلمداد نکند و بداند که بسیاری از مشکلات ریشه در سوءمدیریت‌ها دارد، کاش اگر در سیستم اجرایی کشور موازی‌کاری است آقای رییس جمهور شفاف به مردم اطلاع دهند، کاش وقتی شخصیت‌های سرشناس کشور به دلیل رای خود به حسن روحانی در سال 96 ابراز پشیمانی کردند به جای محکوم کردن آن‌ها کمی به عملکرد خودشان فکر می‌کردند، کاش از این به بعد عملکرد دولت به گونه‌ای باشد که همه روسفید شویم و به حمایت خود در ایام انتخابات افتخار کنیم و در پایان جا دارد به این شعر سعدی اشاره شود که می‌گوید: ای که دستت می‌رسد کاری بکن / پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار