مجلس اول مستقل بود

آیت ماندگار- جهانگیر مصلی: صادق زیباکلام استاد دانشگاه درخصوص تاثیرگذاری نهاد مجلس طی ادوار مختلف میگوید: من اگر بخواهم به عنوان استاد یا معلم هر چه که بخواهیم اسمش را بگذاریم در مورد جایگاه مجلس، جایگاه قوه مقننه در جمهوری اسلامی ایران ظرف این چهل سال گذشته نظر بدهم باید بگویم اگر یک منحنی ترسیم کنیم بین مجلس اول تا مجلس دهم، این منحنی مرتب رو به افول بوده! یعنی مجلس اول خیلی مستقل تر، خیلی مردمی تر، خیلی با شهامت تر و انتخاباتش خیلی آزادتر بوده تا مجالس بعدی، با گذر زمان مجالس ما توسری خورتر، بله قربان گو تر، وکیل الدوله تر و نوکر قدرت بوده تر شده و متاسفانه طی چهل سال این روند را دیده ایم.

مجلس دوم بود اگر اشتباه نکنم که سر مسئله انتخاب نخست وزیر مقام معظم رهبری که در آن موقع رئیس جمهور بودند و با ادامه نخست وزیری جناب آقای مهندس میدحسین موسوی موافق نبودند به هر دلیلی، حق ایشان بود که طبق قانون نخست وزیر را انتخاب کنند، یک عده ای موافق بودند که آقای میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر ادامه کار بدهند، چون موسوی به عنوان راس جناح چپ و خط امامی مطرح بود و مقام معظم رهبری در آن موقع به نوعی نمایندگی جریان راست را بر عهده داشت، اختلاف بالا کشید بین این دو گروه چون رئیس جمهور وقت مسر بود که اقای موسوی دیگر نباشد اما مرحوم آقای هاشمی و دیگران موافق ادامه نخست وزیری موسوی بودند، گروهی برای حل اختلاف رفتند پیش امام خمینی که آقای موسوی باشند یا نباشند، مرحوم امام نظر دادند با توجه به اینکه الان وسط جنگ هستیم، اگر نخست وزیرمان را تغییر بدهیم دنیا میگوید در ایران چه اتفاقی افتاده است یا بین خودشان هم اختلاف است! پس به این دلیل  مصلحت است که مهندس موسوی بماند، ضمن اینکه امام خمینی جدا از این ملاحظه ارادت بسیاری نیز به میرحسین موسوی داشتند، به هرحال امام به هر دلیلی گفتند نخست وزیر تغییر نکند، پس از آن در این باره توی مجلس رای گیری کردند و ۹۹ نفر برخلاف خواست امام خمینی رای مخالف دادند به ابقای نخست وزیری میرحسین که در راس مخالفان مرحوم آقای آذری قمی بود، ببینید اگر امروز چنین اتفاقی در مجلس بیفتد تندروها سنگسار میکنند مجلسی های مخالف را که چرای جلوی نظر رهبری ایستاده اند! در آن موقع هم خیلی ها سعی کردند آن ۹۹ نفر را تخریب کنند ولی امام خمینی مخالفت کرد و گفت این نظر آنها بوده، واقعا چنین سعه صدری در مورد رفتار نمایندگان مخالف در مجلس دوم را مگر اینکه ما خوابش را ببینیم که امروز مجددا تکرار شود، یکی از دلایل افول این منحنی مجلس نیز مسئله نظارت استصوابی بوده است، چرا من فریاد میزنم اگر مردم خواستند یک دزد را هم امتخاب کنند این حق آنان است؟ برای اینکه وقتی حکومت به وسیله شورای نگهبان انتخاب می کند که چه کسی نامزد شود چه کسی نامزد نشود، محصولش میشود آن منحنی رو به افول! که امروز همه ما اذعان داریم که مجلس جای اینکه در راس امور باشد در قعر امور قرار دارد! خب همین نظارت استصوابی مجلس را برده در قعر امور! الان معلوم شده کسانی میتوانند تاییدیه بگیرند از شورای نگهبان که مطیع باشند، بله قربان گو باشند، بفرما و بشین آنها از جاهای دیگر کنترل شود و از خودشان استقلال نداشته باشند، مجلس اول تا حدودی استقلال داشت، مجلس دوم نیز تا حدودی مستقل بود، چراکه ۹۹ نفر علیرغم توصیه امام خمینی رای مخالف دادند به آقای موسوی، مجلس ششم نیز تا حدود زیادی مستقل بود ولی هفت مجلس دیگر از جمله مجلس دهم که من از رای دادن به آن برای بالا آمدن فراکسیون امید حمایت کردم، واقعا خیلی مجلس نبودند!