مردم فسادهای دولت‌ها را از یاد نمی‌برند

خرداد ۹۲ زمانی که رئیس‌جمهور فعلی با شعار دولت راست‌گویان و درستکاران پا به عرصه رقابت انتخاباتی گذاشت تا حد زیادی توقع مردمی را که در هشت سال گذشته شاهد انواع و اقسام فسادها بودند را بالا برد. بی‌شک همین نوع شعارها به‌واسطه حمایت برخی مدیران سابق و پاک دست انقلاب باعث پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شد. متأسفانه در این سال‌ها که در یکی از بدترین شرایط اقتصادی پس از انقلاب هستیم و هر روز دغدغه مبارزه اقتصادی و سیاسی را با ابرقدرت‌ها داریم، شاهد صدور فیش‌های حقوقی برخی مدیرانی هستیم که زبان از بیان رقم‌های نجومی آن قاصر است. در این سال‌ها که مردم مرتباً توسط رهبر انقلاب، دولتمردان، رسانه ملی، مراجع و علما به رعایت الگوی مصرف و نهادینه کردن اقتصاد مقاومتی در زندگی روزمره دعوت می‌شوند، شایسته نبود که در بدنه دولتی که با شعار مبارزه با فساد و درستکاری پا پیش گذاشت این‌چنین حقوق‌هایی ردوبدل شود. در کشوری که عده‌ای از مدیران برای رسیدن به خواسته‌های خود حاضرند حقوق و پاداش‌های چند ده‌میلیونی دریافت کنند چگونه می‌توان از مردمانشان انتظار قناعت و ازخودگذشتگی داشت. در زمانی که دولتمردان باید بهترین الگوی پاک دستی برای ملت باشند این نوع طمع، زیانی را به بار می‌آورد که بی‌تردید مردم را نسبت به عملکرد مسئولین بی‌اعتماد خواهد کرد. در چنین شرایطی حتی مدیرانی که با خلوص نیت کارکرده‌اند هم در مزن اتهام قرار خواهند گرفت و به‌جای آنکه فکر و ذکرشان ادامه راه مدیریتی خود باشد باید در جهت مبرا کردن خود و تشکیلات تحت امرشان ساعت‌ها صحبت و یا حتی سند رو کنند. برخورد قاطع رئیس‌جمهور و عزل مدیران پرمدعا و طمع‌کار و عذرخواهی از مردم کمترین خواسته این روزهای جامعه است. انتظار می‌رود که آقای رئیس‌جمهور پس از پیگیری‌های لازم برای تلطیف فضای عمومی و اعتمادسازی جامعه گزارشی مدون از مقابله با این فساد را ارائه کند. مبارزه با فساد، اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌شناسد و برخورد با هر دست‌درازی به بیت‌المال محکوم است. متأسفانه در دولت‌ها پس از به وجود آمدن انواع فسادها، عده‌ای از همفکران متهم پا پیش می‌گذارند و با حمایت از جریان فکری خود به دنبال تطهیر مقصر هستند. چقدر خوب است که در این ایام کسانی صحبت و انتقاد کنند که اتفاقاً حامی دولت در سال ۹۲ بودند شاید ارشاد این افراد بهترین تسکین کننده مردمی باشد که رفتارهای مدیران را زیر ذره‌بین تعقیب می‌کنند. افرادی که در بیان فسادهای دولت گذشته پیشتاز بودند شایسته است که بدون لکنت، عیب و نقص این دولت را گوشزد کنند که اگر از این وظیفه شرعی خود قصور کردند خود محکوم‌ به جانب‌داری هستند. نقاط منفی دولت‌ها همیشه در اذهان باقی می‌ماند و یکی از مترهای اندازه‌گیری عملکرد دولت‌ها، میزان فساد آن‌ها است. حال اگر این لکه‌های سیاه در پرونده دولت‌ها زیاد و بزرگ باشد بدنامی را به بار می‌آورد که پاک کردن آن از اراده هر فرد و گروهی خارج است. امیدوارم دولت تدبیر و امید در سال آخر کاری خود نظارت بر عملکرد مدیران دولتی را با دقت هرچه بیشتر دنبال کند و نگذارد که بارقه‌های امیدی که در دل میلیون‌ها ایرانی جوانه زد، از بین برود. در پایان باید به رئیس‌جمهور محترم گفت: «مردم ایران با هیچ رئیس‌جمهوری عهد اخوت نبسته‌اند.»

شماره 15 دوهفته نامه آیت ماندگار