آیت ماندگار- در حال حاضر باید درباره بازتاب شرایط کرونا بازاندیشی صورت گیرد و هرگونه تصمیمات شتابزده ممکن است به بحران عظیمتری منجر شود. در حالی که گام اول برای کنترل ویروس کووید۱۹ باید تمرکز و برنامهریزی در درمان بیماران مبتلا باشد، توجهات بیشتر بهسمت کشف و تهیه واکسن است.
لازمه داشتن برنامه درست برای کاهش خسارات بحران کرونا آگاهی به مدل توزیع شیوع ویروس است. این بدین معنی است که بدانیم میزان اثرگذاری بحران فعلی در حوزههای مختلف کسب وکار چگونه بوده است و آیا آسیب در همه صنایع به یک اندازه بوده یا خیر؟ بهعنوان مثال کرونا برای صنایع بهداشتی سودآور بوده است، اما سایر صنایع از جمله صنعت گردشگری و صنایع وابسته به آن بهشدت آسیب دیدهاند.
بدون تحقیق هم بهصورت میدانی نه به شکل دقیق میتوان گفت که صنعت گردشگری، هتلها، رستورانها، شرکتهای خدمات مسافرتی و... در این بحران آسیب جدی دیدهاند و بدیهی است که دولت باید برای حل این موضوع، تدابیری بیندیشد، زیرا بازار اصلی این مشاغل تعطیلات نوروز است و متاسفانه ویروس کرونا درآمدزایی این مشاغل را به صفر رسانده است. همین وضعیت در بازارهای دیگر هم وجود دارد و هدف از این مثال این بود که دولت بایستی براساس آسیبی که مشاغل دیدهاند به آنها یارانه اختصاص دهد و یا شرایطی را مهیا کند که آنها راحتتر بتوانند به کسب و کار و درآمدزایی خود برگردند.
بر اساس پیشبینیها در دوران پساکرونا در کل جهان حدود ۱۰۰ میلیون نفر بیکار خواهند شد و اگر در بهترین حالت سهم این ایران از این اتفاق احتمالی یک درصد باشد، حدود یک میلیون نفر شغل خود را از دست میدهند و در صورتی که حمایت یارانهای برای مشاغل آسیبدیده وضع نشود، این مشاغل از بین خواهند رفت.
پیشبینی من این است که برخی شغلها برای جبران خسارات خود روی به ارائه فروش و خدمات گرانتر بیاورند. از طرفی، تصور میکنم در مسائل فرهنگی و سیاسی هم، دچار عقبافتادگی شویم که متاسفانه هنوز برای این آینده که میتواند غمانگیز باشد، برنامهریزی خاصی صورت نگرفته است.
یکی از اصلیترین شعار دولتها، اشتغالزایی است و شایسته است که دولتمردان این چالش را مدیریت کنند تا اگر در دوران پساکرونا اشتغالزایی صورت نگرفت، لااقل بیکاری هم بهوجود نیاید.
اگرچه این روزها و ماهها باید به بهداشت و درمان توجه بسیاری کرد، اما نباید همه انرژی دولت در این حوزه صرف و امور دیگر به فراموشی سپرده شود. در ۹ ماهه اول سال ۹۸ رشد اقتصادی منفی ۴.۷ بوده است و حال باید فکر کرد که چطور میتوان این عقبافتادگی را جبران کرد.
*نماینده رشت در مجلس دهم