حسین کاظم‌پور اردبیلی، چهره پنهان نفت کشور که بود؟

کاظم‌پور سابقه وزارت بازرگانی در دولت شهید رجایی را در کارنامه خود داشت و از بازماندگان بمب‌گذاری دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ بود. کاظم پور از زمان دولت بنی‌صدر تا حضور محمدعلی رجایی به عنوان رئیس‌جمهور و محمدجواد باهنر به عنوان نخست‌وزیر، وزارت بازرگانی را برعهده داشت.

کاظم‌پور اردبیلی از سال ۹۲ و با روی کار آمدن دولت حسن روحانی با وجود دوری مدت‌دار ناشی از دوره مدیریت احمدی‌نژاد و تمرکز بر فعالیت در بخش خصوصی، با حکم بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت دولت یازدهم، بار دیگر به عنوان نماینده ایران در هیات عامل اوپک منصوب شد. او تا زمان مرگ (۲۷ اردیبهشت ۹۹) این سمت را بر عهده داشت. همچنین کاظم‌پور اردبیلی از سهامداران شرکت صنایع غذایی دلپذیر نیز بوده است.

معاونت اقتصادی وزیر امور خارجه، معاونت امور بین‌الملل وزیر نفت و عضویت هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران، سفیر ایران در ژاپن از جمله دیگر سوابق اجرایی او به حساب می‌آید.

کاظم‌پور در سال ۱۳۶۴ برای اولین بار در دوره وزارت غلامرضا آقازاده در نفت، با حمایت میرحسین موسوی نخست‌وزیر وقت، به معاونت امور بین‌الملل وزارت نفت منصوب شد. شگرد‌های فروش نفت ایران در زمان جنگ ایران و عراق، از جمله ابتکار‌های کاظم‌پور اردبیلی در این دوره بود. او تا سال ۱۳۶۹ در این جایگاه فعالیت کرد. این شاید اولین گام‌های او در عرصه نفت ایران بود.

علت بیماری کاظم‌پور اردبیلی ابتدا در برخی رسانه‌ها کرونا عنوان شد، اما بعدا تکذیب شد. او از اوایل اردیبهشت ماه به دلیل خونریزی مغزی در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری بود و روز ۲۷ اردیبهشت ماه دار فانی را وداع گفت.

بی‌شک کاظم‌پور اردبیلی در روز‌های سخت تحمیل تحریم‌ها به ایران یکی از سخت‌ترین وظایف در کشور را برعهده داشته است. چهره‌ای که اگرچه شاید چهره آنچنان شناخته شده‌ای در میان افکارعمومی نبود، اما به طور حتم یکی از موثرترین چهره‌های نفتی کشور بوده است.