عبدا... ناصری / عضو بنیاد باران
گروههای خودسری که تحت حمایت برخی نهادها و کانونها هستند، در این سالها هزینههای زیادی را به کشور وارد کردهاند که جدیدترین اقدام آنها توهین به رییس جمهور در جریان راهپیمایی روز قدس بود. اینها تداوم گروههای خودسری هستند که بیش از دو دهه است که در جمهوری اسلامی شکل گرفتهاند. همینها بودند که سفارت عربستان را به آتش کشیدند و هزینههای زیادی را برای کشور در منطقه ایجاد کردند. روشنترین مصداق بارز هماهنگی صهیونیستها با این جریان را در راهپیمایی روز قدس دیدیم. روز قدس، روز همبستگی با ملت مظلوم فلسطین است اما اینها با شعار دادن علیه رییسجمهور و توهین به او در واقع بیشترین هماهنگی را با صهیونیستها نشان دادند. آنها علیه رییس جمهوری شعار دادند که اخیرا ۲۴ میلیون رای آورده است. این اقدام آنها کاملا همسو و هم جهت با صهیونیستها و سعودیهاست که مخالف این دولت و همچنین برجام هستند. در تشریح علت مخالفت خودسرها با روحانی و دولت او باید به این نکته اشاره کرد که آنها یک نماد کوچکی از تفکر بنیادگرایی هستند که در کل جهان در حال گسترش است. اینها دنبال خلافت اسلامی بوده و هر حرکتی که بیانگر گفتمان مدرن از دین باشد را بر نمیتابند. آنها اعتقادی به جمهوریت نظام نداشته و دنبال ترویج پارادایم خلافت اسلامی هستند. آنها دنبال تحقق تفکر پوسیده سلفی در حوزه نظام فکری شیعه هستند. این جریان با جمهوریت نظام مشکل داشته و دنبال حذف آن است. آنها آزادیهای مدنی و حقوق اجتماعی را غیرمشروع میدانند. البته جدا از اختلافات نظری در مورد نظام اسلامی با دولت فعلی، منافع سیاسی و اقتصادی آنها هم در این دولت به خطر افتاده، بنابراین از هر فرصتی برای مقابله با دولت بهرهبرداری میکنند. عناصر پشت پرده و گروهساز این جریان، خواهان سهمی از قدرت سیاسی و اقتصادی هستند. احمدینژاد زمانی که رییسجمهور بود حرفهایی میزد که مطابق میل این جریان نبود اما چون منافع سیاسی و اقتصادی آنها در آن دوره بیشتر تامین میشد حرفی نمیزدند اما اصل قضیه فارغ از منافع اقتصادی و سیاسی است. موضوع قشریگری این جریان است که من نامش را سلفیگری شیعه میگذارم. آنها برخلاف اعتقاد امام خمینی(ره) حقی برای مردم در نظام اسلامی قائل نیستند بنابراین وقتی روحانی بر نقش مردم در نظام جمهوری اسلامی تاکید میکند علیه او اقدام میکنند. البته آنها از سویی دنبال تند کردن فضا علیه روحانی هستند تا رییس جمهور در این فضای تند موفق نشود افراد شایستهای را برای کابینه خود معرفی کرده و کابینهای کارآمد تشکیل دهد. حالا این مساله مطرح است که چگونه باید با این جریان مقابله کرد؟ جواب این است که الان خیلی نمیشود با آنها کاری کرد. زمانی کانونهای قدرت سیاسی مشفقانه برخی نهادها، تریبونها و رسانهها را نصیحت میکردند که چنین تفکری را ترویج ندهند چون بعدا دیگر خود آنها هم نمیتوانند جلو این جریان را بگیرند. آنها با برداشت غلط از جمله اخیر رهبری، عمل به اختیار شده و هر اقدامی که میخواهند انجام میدهند. جریان خودسر به لحاظ کمی، خیلی قابل توجه نیست اما مورد حمایت برخی نهادها و کانونها بوده و از ظرفیت فضای مجازی هم برای سازماندهی استفاده میکنند. برای حل این مشکل یک اراده کلان حاکمیتی لازم است.
شماره 36 دوهفته نامه آیت ماندگار