در روزهای گذشته خبر پناهنده شدن سعید ملایی و محمد منصوری مربی تیم ملی جودو بازتاب رسانهای زیادی داشته است. در سالهای گذشته جودکاهای زیادی به خارج از کشور پناهنده شدهاند. محسن غفار و وحید سرلک (آلمان)، احسان رجبی (آمریکا) و امیر شیخحسینی و محمد رشنو نژاد (هلند) از دیگر نفراتی بودند که از کشور مهاجرت کردند.
آیت ماندگار- علیرضا فغانی داور سرشناس ایرانی هم به جمع بی شمار مهاجران ایرانی پیوست. مهدی تاج گفته علیرضا فغانی قصد مهاجرت به استرالیا را دارد. تفاوت فغانی با سایر مهاجران ایرانی این است که او قرار نیست همچون سایرین مخفیانه از کشور خارج شود.
همه چیز از آذرماه ۱۳۹۶ شروع شد. زمانی که علیرضا رضایی در مسابقات کشتی زیر ۲۳ سالههای جهان کنار تشک کشتی رفت و با صدای بلند از علیرضا کریمی خواست ببازد. خیلی زود هشتگ باید ببازی در شبکههای اجتماعی ترند شد و شکست کریمی بازتاب جهانی پیدا کرد.
عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران اسرائیل سابقهای چهل ساله دارد. اما در سالهای اخیر با توجه به سختگیریهای کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای ورزشی بازخورد این عدم رویارویی بسیار زیاد شده است تا جایی که هر بار ورزشکاران ایرانی به مسابقات جهانی اعزام میشوند بیشتر از توانایی جسمی و روانی ورزشکار باید حواسمان به جدول مسابقات باشد تا مبادا قهرمان ایرانی با حریفی از اسرائیل روبرو شود.
بعد از شکست کریمی در مسابقات جهانی علیرضا رضایی سرمربی تیم اولین موضع رسمی را گرفت؛ «اگر شما جای ما بودید چهکار میکردید؟ ما چارهای جز انجام این کار نداشتیم. اگر کریمی کشتیگیر روس را شکست میداد و در دور دوم مقابل حریف اسرائیلی کشتی نمیگرفت، آنوقت کشتیگیر روس حذف میشد و روسها با توجه به قدرت و نفوذی که در اتحادیه جهانی کشتی دارند پدر ما را در میآوردند. پس ما سعی کردیم با دیدن همه جوانب بهترین تصمیم ممکن را که به نفع کشتی ایران باشد بلافاصله اتخاذ کنیم.»
شکست مصلحتی علیرضا کریمی به کشتیگیر روس پای رسول خادم به عنوان رئیس فدراسیون کشتی را هم به ماجرا باز کرد و در بیانیهای نوشت قهرمانان ملی را سپر بلای خود نکنید.
هشدار رسول خادم با واکنش سریع و صریح برخی مقامات کشوری و لشگری مواجه شد و رسول خادم هم در نهایت از سمت خود استعفا کرد. داستان علیرضا کریمی هم از تب و تاب افتاد و با اهدای جوایز و تقدیر از کریمی ظاهراً ختم به خیر شد. در این میان، اما هیچکس توصیههای رسول خادم را جدی نگرفت تا اینکه خبر مهاجرت سعید ملایی جودوکار ایرانی و شانس اصلی مدال جودو ایران در المپیک کاربران فضای مجازی را به یاد ماجرای علیرضا کریمی انداخت.
هنوز ماجرای سعید ملایی تمام نشده بود و حاشیهها ادامه داشت که منصوری سرمربی سابق تیم ملی ایران نیز به سعید ملایی پیوست و به جمع مهاجران ایرانی اضافه شد. با اینهمه ملایی و منصوری تنها کسانی نبودند که در این سالها از ایران مهاجرت کردند.
ایمان جمالی از باشگاه سپاهان تا تیم ملی مجارستان
ایمان جمالی هندبالیست سابق باشگاه سپاهان اصفهان به عضویت تیم ملی مجارستان درآمده است. جمالی دلایل مهاجرت خود را این چنین عنوان میکند: «تا زمانی که پول و سرمایه به لیگ هندبال ایران تزریق نشود، هیچ وقت لیگ خوب و قوی نخواهیم داشت.»
محمد حسین ابراهیمی
محمد حسین ابراهیمی ورزشکار رشته شمشیربازی یکی از اولین کسانی بود که به خارج از کشور پناهنده شد. ابراهیمی در رقابتهای جهانی ۲۰۰۹ ترکیه یکی از چهار شمشیرباز تیم ملی بود که در بخش فلوره انفرادی از مسابقه با حریف اسراییلی بازداشته شد و از صعود به دور بعد بازماند.
زمانی که تیم ملی ایران برای برگزاری اردوی آمادگی بازیهای آسیایی گوانگژو به فرانسه سفر کرده بود، محمد حسین ابراهیمی یک روز پیش از بازگشت تیم ملی به تهران اردو را ترک کرد و به کشور هلند رفت.
یکی از مقامات فدراسیون شمشیربازی در این رابطه گفته بود: «محمدحسین ابراهیمی مخفیانه هتل تیم ملی را ترک کرد. پس از بازگشت تیم (به ایران)، محمدحسین ابراهیمی ملیپوش ایران در اسلحه فلوره که به همراه سایر بازیکنان و کادر فنی به فرانسه رفته بود، به کشور بازنگشت. ابراهیمی یک روز پیش از بازگشت تیم ملی به تهران، هتل محل اقامت ملی پوشان را ترک کرد و تلاش مسوولان تیم برای پیدا کردن او بی نتیجه ماند.»
رئیس فدراسیون شمشیربازی وقت بعدها در مصاحبهای اعلام کرد که ابراهیمی مهره چندان مهمی نبوده و شانسی هم برای کسب مدال نداشته است. سوالی که همان وقت هم به آن پاسخ مشخصی داده نشد این بود که اگر ابراهیمی مهره مهمی نبود چرا به مسابقات اعزام شد؟ به هر حال ابراهیمی یکی از ورزشکاران در ده سال اخیر است که به یک کشور خارجی پناهنده میشود.
مینا علیزاده؛ قایقران ایرانی در آلمان
یکی دیگر از ورزشکارانی که بعد از اعزام به مسابقات جهانی به ایران بازنگشت و از کشور مهاجرت کرد مینا علیزاده عضو سابق تیم ملی قایقرانی ایران در رشته دراگون بوت بود که بعد از سفر همراه تیم ملی به ایران بازنگشت و به کشور آلمان پناهنده شد.
برادر علیزاده در کشور آلمان زندگی میکرده و علیزاده از طریق او به کشور آلمان میرود و دیگر به ایران باز نمیگردد. فدراسیون قایقرانی ابتدا این موضوع را تکذیب میکند، اما پس از مدتی با تایید این موضوع اعلام میکند تضمینی که ورزشکار برای بازگشت به ایران گذاشته مصادره میشود و ورزشکار مزبور برای همیشه از حضور در تیم ملی ایران محروم میشود.
صباح شریعتی
یکی دیگر از ورزشکارانی که از سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفت به جای ایران برای کشور آذربایجان کشتی بگیرد صباح شریعتی ورزشکار سنگین وزن کشتی فرنگی بود که توانست در مسابقات المپیک ۲۰۱۶ ریو مدال برنز کسب کند. جمهوری آذربایجان در آن سالها با حضور یک مربی ایرانی بنام جمشید خیرآبادی در راس کادر فنی خود توانست مدالهای زیادی کسب کند.
در کنار خیرآبادی برخی ورزشکاران ایرانی هم به کشور آذربایجان مهاجرت کردند که یکی از آنها صباح شریعتی بود و نفر دیگر سامان طهماسبی.
محمد رشنو نژاد
جودوی ایران در زمینه مهاجرت ورزشکاران رکورددار است. تا به امروز نوزده ورزشکار در رشته جودو از ایران مهاجرت کردهاند که آخرین آنها محمد رشنونژاد بود که بعد از اعزام به مسابقات گرندپری هلند دیگر به ایران برنگشت و از کشور هلند درخواست پناهندگی کرد.
رشنونژاد برخلاف دیگر ورزشکاران ایرانی در سکوت خبری مهاجرت نکرد و مصاحبه مفصل شانزده دقیقهای با یکی از رسانههای ایرانی زبان خارج از کشور انجام داد و دلیل مهاجرت خودش مشکلات مالی و عامل این مهاجرت مدیر تیمهای ملی عنوان کرد.
میلاد بیگی
یکی دیگر از ورزشهایی که شاهد مهاجرت ورزشکاران ایرانی به سایر کشورها بوده تکواندو است. ما در رشته تکواندو بهترین مربی تاریخ این رشته (رضا مهماندوست) را به علت رفتارهای غلط به جمهوری آذربایجان هدیه دادیم و باعث شدیم تا ورزشکار موفقی مثل میلاد بیگی به این کشور مهاجرت کند و در یک مسابقه عجیب نماینده ایران در المپیک را شکست بدهد و به مدال برنز برسد. برنزی تلخ برای بیگی.
مهماندوست میگفت: بیگی بعد از بردن خدابحشی احساس گناه میکرد و به همین خاطر طلای اُلمپیک را با برنز عوض کرد. نکتهای که باعث شد جدال بیگی و خدابخشی به تقابل دوباره مهماندوست و فدراسیون منجر شود مزدور خواندن ورزشکار ایرانی توسط رییس وقت فدراسیون تکواندو بود.
مهاجرت ورزشکاران ایرانی به سایر کشورها در سالهای اخیر رشد فزایندهای داشته است. دلایل اقتصادی و برخی دلایل سیاسی مهمترین علل مهاجرت ورزشکاران به سایر کشورهاست. مشکلات بودجه فدراسیونها و حل نشدن برخی منازعات سیاسی میزان این مهاجرتها را بیشتر خواهد کرد.
تعداد ورزشکارانی که از ایران مهاجرت کردند خیلی بیشتر از این لیست است. محسن غفار و وحید سرلک (آلمان)، احسان رجبی (آمریکا) و امیر شیخحسینی (هلند) از دیگر نفراتی بودند که از کشور مهاجرت کردند.
منبع: رویداد24