آیت ماندگار- جهانگیر مصلی: افشین علا فعال اصلاح طلب و شاعر در خصوص چرایی ورود به عرصه انتخابات میگوید:
اين پرسشي است كه هميشه در معرض آن بوده ام. خيلي از آنها كه مرا مي شناسند و لطف هم دارند، از آنجا كه ورود به عرصه هاي اجرايي و سياسي را دون شأن اهالي فرهنگ، هنر و ادبيات مي دانند، بر من خرده مي گيرند. بعضي از كساني هم كه مرا نمي شناسند، قضاوت هاي تند و خصمانه اي مي كنند. از گرايش به طيف هاي سياسي و باندهاي قدرت گرفته تا طمع نام و جاه و مال!
اما من اهميتي به اين قضاوت ها نمي دهم. من شاعري سياسي و اجتماعي ام و هراسي از قضاوت شدن ندارم. كار خودم را مي كنم و به آن اعتقاد دارم. به بيان ديگر من خودم هستم. نه حكم صادر مي كنم كه ديگر شاعران و هنرمندان هم بايد مثل من باشند. نه توقع دارم آنها كه چون من نمي انديشند، به راحتي قضاوتم كنند.
اصولا مشي سياسي من هم مدارا و رواداري است. اصلاح طلب شناخته مي شوم. اما با همه ي گرايش ها تعامل دارم. چون به كنش گري سياسي معطوف به نتيجه مي انديشم، نه سياست ورزي مبتني بر هيجان و توهم.
من فكر مي كنم يك كنش گر سياسي و اجتماعي بايد بر اساس واقعيات و مقدورات وارد عرصه شود، نه ايده آل ها. اتفاقا اين با جهان شاعري ام در تناقض است! من در شعر بسيار آرمان گرا و بلندپرواز رفتار ميكنم. به خاطر همين هم شعرهاي انتقادي و اعتراضي بسياري سروده ام. پس همين جا خوب است كه اين را هم روشن كنم كه سوداي شعرخواني در مجلس را ندارم! كار ناشيانه اي كه اتفاقا بعضي ها در مجلس انجام داده اند و به طنز هم بدل شده است!
پس علايق سياسي من ربطي به حوزه ي تخصصي شعر ندارد. خوب است آن دسته از سياسيون كه با برچسب "شاعري" مي خواهند نقشي محدود و فانتزي براي امثال من قائل شوند، به اين نكته دقت كنند.