تدوین سند جامع کنترل سیلاب

آیت ماندگار- یکی از مشکلات همیشگی در ایران، سیاسی و جناحی کردن هر مساله‌ای است که در کشور اتفاق می‌افتد و علت آن هم، توسعه‌نیافتگی جامعه است. بهره‌برداری از سوانح و دردهای طبیعی که برای رسیدن به اغراض سیاسی صورت می‌گیرد در جریان سیل اخیر خود را آشکار و نمایان ساخت. در کشورهای توسعه‌یافته برای پیشگیری یا به حداقل رساندن ضرر در سوانحی مانند زلزله، سیل، آتش‌سوزی و... برخورد علمی می‌کنند، یعنی از قبل برای این‌گونه اتفاقات برنامه‌ریزی می‌کنند و جلوی خسارات سنگین را می‌گیرند.  

سوءمدیریت و ناکاردانی برخی از مدیران دولتی، یکی از عوامل تشدید سیلاب‌های کشور بوده است، زیرا در گذشته بعضی مقامات، عملیات غیرفنی انجام داده‌اند که اکنون این مصائب را شدیدتر کرده است. سدهای ساخته شده باعث خشکی تالاب‌ها شدند. دریاچه ارومیه به یک شوره‌زار تبدیل شد. زاینده‌رود، رود نامی ایران خشک شد. این‌ها تنها علت بعضی سدهایی است که نابجا ساخته شدند. 

ناکارآمدی دیگر این بود که در گذشته، روی مسیل‌های رودخانه جای آبرفت را آسفالت و جاده درست کردند و باعث فاجعه دروازه قرآن شیراز در روزهای ابتدایی سال شدند. این حوادث نشان از عدم استفاده از تخصص و متخصصان است و از این‌رو دولت دوازدهم باید کمی بیشتر در بکارگیری نخبگان دلسوز توجه کند.

سیل‌های اخیر، یک آزمون سخت برای ملت ایران بود و در این آزمون دشوار تنها کسانی سربلند بودند که بدون انتظار از دیگری هر کاری از دستشان برآمد برای یاری‌رسانی به سیل‌زدگان انجام دادند. از طرفی، زشت‌ترین رفتار این بود که برخی این حادثه را دست‌مایه تسویه حساب‌ها، رقابت‌ها، منافع و مطامع حزبی و گروهی، باندبازی و قدرت‌طلبی قرار دادند.

متاسفانه به دلیل عدم جمع‌آوری آب‌های سطحی و لایه‌روبی رودها و سدها و همچنین عدم دقت کافی در جلوگیری از احداث پدیده‌های شوم، بارش‌های شدید ماه‌های گذشته به بلایی بزرگ تبدیل شد. بر این اساس، تدوین سند جامع کنترل سیلاب در کشور باید جایگاه ویژه‌ای پیدا کند تا در سال‌های آینده شاهد خسارات مادی و معنوی جدی نباشیم.

در پایان باید اشاره کرد که هرچند سیل‌های دو ماه گذشته آسیب زیادی به برخی از هموطنان وارد کرد اما باران‌های بهاری، نعمت الهی بود و کشور را پس از چندین سال از خشکسالی نجات داد.