نویسندگان به خود سانسوری رسیده اند

یک بخش مهم عدم استقبال مردم نسبت به کتاب و کتاب خوانی به تغیير زمانه باز می گردد. در هر دوره ای رسانه ای فراگیر است، همانطور که الان دوره رسانه های دیجیتال است و ما الان با تغییر فضای رسانه ای مواجه هستیم. کما اینکه در دو دهه قبل هم ما رسانه هایی چون رادیو و تلویزیون را به عنوان بخشی از زندگی و عضوی از یک خانواده به همراه داشته ایم، اما وضعیت کتاب خوانی در جامعه به این شکل نبود. و اما بخش دیگر به این مربوط است که کتاب کالای گرانی شده است و تبدیل به کالایی شده که طبقه متوسط به بالا بیشتر از آن استفاده می کنند. یکی از این شرایط بحث سانسور و ممیزی است. ما سانسور و ممیزی را در تمام جوامع داریم. در هر جامعه ای با توجه به ملاک ها و معیارهای آن، اگر ممیزی وجود داشته باشد در فضاي مبهم، نویسنده خواه ناخواه به سمت محافظه کاری یا خود سانسوری پیش می رود که اين باعث سردرگمی، دلسردی و یاس در نویسندگان می شود، کما اینکه می بینیم خیلی از این افراد به تولید ادامه می دهند ولی جایی برای انتشار ندارند. اما اگر خط قرمزها و حدودشان معلوم و مشخص باشد و از سوی دیگر امنیت فرهنگی نویسندگان حفظ شود، آنها با فراغت بال بیشتری کار می کنند و در این صورت خواهیم دید که اقبال مردم به سمت و سوی کتاب و کتاب خوانی هم بیشتر خواهد شد.

شماره 2 دوهفته نامه آیت ماندگار