غفلت دولت در مبارزه با فساد

فساد اداری در سال‌های اخیر در کشور، ساختاری و نهادینه‌شده و ازاین‌رو به‌تدریج به ناهنجاری تبدیل‌شده است. متأسفانه برخی مدیران برای احراز پست‌ها به رانت‌های سیاسی متوسل می‌شوند و چون می‌دانند این سمت‌ها موقتی است در همان مدت اندک به سوءاستفاده روی می‌آورند. البته نباید از حق گذشت که در حال حاضر مدیرانی در کشور حضور دارند که همان سیره مدیران سال‌های اول انقلاب را ادامه می‌دهند و همچنان پاک دست مانده‌اند. در هر جامعه‌ای ضریب فساد مشخص است برای همین دولت‌ها نمی‌توانند گناه خود را به گردن دولت‌های پیشین بی اندازند. به‌هرحال در دولت‌ها کم‌وبیش فساد وجود دارد و این فساد با شاخص‌ها کاملاً قابل‌اندازه‌گیری است. در دولت پیشین عده‌ای برای دور زدن تحریم‌ها یک شبکه رانتی را به وجود آوردند که متأسفانه این شکل کار در ساختار دولت یازدهم هم به‌وضوح قابل‌مشاهده است و دولت تدبیر و امید علی‌رغم دستاوردهای مثبتی که داشته، نتوانسته در امر اصلاح بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌ها خوب عمل کند. یکی از دلایل نهادینه شدن فساد در کشور در دهه اخیر برمی‌گردد به انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که توسط دولت نهم صورت گرفت. انحلال این سازمان مؤثر باعث از بین رفتن بسیاری از نظارت‌ها شد. فارغ از برخورد منتقدان دولت باید گفت که اگر حسن روحانی برای مقابله با این فسادها به‌طورجدی وارد عمل نشود حتماً با ریزش رأی در انتخابات سال ۹۶ روبرو خواهد شد. معمولاً بحران جنگ پس از اتمام جنگ خودش را نشان می‌دهد. مدیرانی که در سال‌های پس از جنگ در رأس کار بودند با عزم و اراده خود توانستند تا حد زیادی از بروز بحران جلوگیری کنند. امروز هم همان روحیه جهادی برای اداره کشور نیاز است. همچنین دولت باید بداند که برای رفع این نوع مشکلات، سیستم بایستی برخورد بالا به پایین را در پیش گیرد در غیر این صورت در بر روی همان پاشنه خواهد چرخید.

شماره 15 دوهفته نامه آیت ماندگار