اخلاق در خانواده پیش نیاز اخلاق در جامعه

کوچک‌ترین واحد اجتماعی خانواده است و پایه تمام شئونات زندگی از خانواده نشات می‌گیرد. کارشناسان آموزش معتقدند که مبنای رشد و تعالی همه انسان‌ها منوط به آموزش است و مهم‌ترین آموزش‌ها از خانواده شروع می‌شود. با عنایت به مقدمه فوق چنین به نظر می‌رسد که در میان آموزش‌های مختلف خانوادگی که باعث رشد و بالندگی کودکان و فرزندان خانواده می‌شود مسئله آموزش‌های انسانی و اخلاقی در درجه اول اهمیت قرار دارد. فرزندان یک خانواده اولین آموزش‌های خود را از رفتار و کردار والدین خود کسب کرده و تقلید می‌نمایند و به همین جهت پدر و مادر اولین و بزرگ‌ترین آموزگاران جامعه بشری محسوب شده که اگر در آموزش فرزندان خود جدیت و تدبیر نمایند حاصل آن تقدیم نسل‌های بالنده به جامعه خواهد بود. درس‌های عملی اخلاق و تربیت‌های انسانی در محیط خانواده از طرف والدین برای فرزندان همواره به‌صورت برنامه‌های مدون و کلاسیک است که هرگاه مورد غفلت قرار گیرد نتایج سوء آن در بزرگ‌سالی فرزندان ظاهر خواهد شد و ثمره منفی آن نیز در تربیت و آموزش فرزندان به معنای تحویل تک‌تک نسل جدیدی است که از حوزه کوچک خانواده جداشده و به حوزه بزرگ‌تر اجتماع وارد و با اعمال و رفتار خود ایفای نقش می‌نمایند. جامعه امروز بشری به‌شدت دچار خلأ آموزش‌های اخلاقی از محیط خانواده و جامعه است و به همین دلیل فرزندان آموزش ندیده و رهاشده خانواده در فردای زندگی مستقل خود موجوداتی مضر و منفی از آب درمی‌آیند. شاید به جرات بتوان گفت سربازان جنایتکار داعش همان فرزندان اخلاق ندیده‌ای هستند که در دوران معصومیت و طفولیت از تربیت خانوادگی محروم بوده و بعدها در سوانح و حوادث اجتماع اسیر و صید گروه‌های تبهکار گردیده و به آموزش‌های مجرمانه سوق داده‌شده‌اند. همین‌طور در مقیاس دیگر، عناصر ناهنجار جامعه از قبیل سارقین، قاتلین، قاچاقچیان، شکنجه گران، گروه‌های سرکوب مردم و ده‌ها نمونه ناسالم انسانی دیگر همه و همه‌کسانی هستند که از نعمت اخلاق در خانواده محروم بوده و بعدها در دوره‌های بزرگ‌سالی و خروج از خانواده پا به عرصه دنیای رنگارنگ و زشت و زیبای زندگی بزرگ اجتماع شهری گذاشته و احیاناً اسیر دام‌های وسیع و گسترده جنایتکاران شده‌اند. در این داستان غم‌انگیز چه خوش‌شانس‌اند فرزندانی که اگر احیاناً از نعمت اخلاق در خانواده محروم بوده برحسب‌تصادف به اجتماعات بزرگ سالم و به هنجار هدایت‌شده و سرنوشت زندگی آن‌ها به‌نوعی مثبت و سازنده رقم خورده است اما این شانس نصیب هرکس نمی‌شود و تنها راه گارانتی و تضمین نسل‌های بااخلاق در جامعه به‌درستی همان آموزش‌های اخلاقی در خانواده است.