در کشورهای پیشرفته، مساله مدیریت و نظارت به روشهای علمی و تجربی هر روز بهینه سازی، روزآمد و کارآمد میشود، زیرا جوامع مترقی به این موضوع اساسی پی بردهاند که رشد و توسعه جامعه بشری تنها با پول و منابع سرشار حاصل نمیشود بلکه در کنار امکانات، عقل و علم حاکم بر امورات بشری نقش اصلی و اساسی دارد.
چه بسیار کشورهایی که دارای امکانات و پتانسیل های فراوانی هستند اما به دلیل نداشتن ساختار مناسب علمی، مدیریتی و نظارتی یا در امر توسعه پیشرفت موفق نبودهاند و یا رشد و توسعه را به قیمت گران و صرف منابع زیاد بدست آوردهاند.
امروز در هزاره سوم و قرن ۲۱ بر همه ثابت شده است که منابع جهانی و بشری محدود و در بعضی موارد غیرقابل تولید و بازسازی است و در نتیجه جوامع بشری و بینالمللی ملزم هستند که هرچه زودتر با مدیریت و نظارت بر منابع طبیعی نقشه راه توسعه و ترقی کشورها، مناطق، قارهها، سرزمین و در آخر کره زمین را برنامهریزی نمایند.
امروز آلودگی و نابودی منابع طبیعی در محیط زیست بشری آنچنان با سرعت در حال پیشرفت است که اگر کشورهای در حال توسعه و یا عقب مانده نتوانند در کوتاه مدت برنامهریزی مناسب علمی بر مدیریت و نظارت منابع طبیعی داشته باشند به نظر میرسد در آینده نزدیک بخشهایی از کره زمین در تهدید جدی قرار خواهد گرفت.
انسان تنها موجود زنده خلاق و سازنده در چرخه طبیعت و زندگی است که متاسفانه به دلیل عملکرد ناسالم میتواند مخرب و نابودکننده منابع طبیعی باشد. در چرخه طبیعت بر روی کره زمین، آب، هوا، خاک، گیاهان و جانوران همه در یک نظم و تعادل و توازن به انجام وظیفه و ماموریت خود مشغول هستند و این تنها انسان است که بدون هماهنگی با سایر اجزا و عوامل طبیعت به سرعت در حال به هم زدن این تعادل و توازن بوده و با عملکرد نامناسب و خودخواهانه خود در حال نابودی محیط زندگی خود و دیگر موجودات است.
امروز عالمان محیط زیست و طبیعت به خوبی میدانند که با داشتن پول هنگفت و یا داشتن آب و زمین فراوان نمیتوان به توسعه و تعالی پایدار و بشردوستانه رسید و تنها با داشتن عقل و علم و با داشتن مدیریت و نظارت مستمر بر منابع طبیعی میتوان زندگی متعالی برای خود و نسلهای آینده بوجود آورد.
متاسفانه حکومتها و دولتهای خودخواه و فزون طلب، فرهنگ زیاده طلبی را در ملتهای خود هم القا میکنند و به همین سبب باعث تخریب منابع و تهدید زیستگاه نسلهای آینده و سایر موجودات بر روی کره خاکی میشوند!
شماره 25 دوهفته نامه آیت ماندگار