بی اخلاقی های مرسوم در فضای سیاسی کشور از جمله بی ادبی های گاه و بی گاه برخی از به اصطلاح سیاستمداران در قبال عقاید مغایر با عقیده خویش بی گمان طی یک دهه اخیر بدل به اپیدمی مزمن شده است که به هیچ عنوان سنخیتی با فرهنگ ایرانی اسلامی این مرز و بوم ندارد. اما پر بیراه نیست که بگوییم این ناهنجاری مهلک در اخلاق سیاسی کم و بیش بر دیگر ارکان جامعه نیز آثار مخربی بر جا گذاشته است. تاسف آور است که بگویم اشاعه این خصلت ناپسند از سوی برخی از سیاسیون باعث آن شده تا استفاده از الفاظ ناشایست در له و علیه جریان ها و گروه های سیاسی با سو استفاده از اعتقادات مذهبی مردم به پای منابر در مساجد و تکایای عزاداری های ماه محرم نیز کشیده شده است. آن هم به واسطه صحبت های مداحان کم دانش و علامه دهر پندار!
به راستی علت این امر چیست؟ مگر اخیرا مراجع تقلید از جمله آیت ا... مکارم شیرازی، مداحان را از ورود به بحث های سیاسی در ایام عزاداری سالار شهدا اباعبدا... الحسن(ع) منع نکردند؟ پس چرا گوش برخی از این مداحان به این نصایح بدهکار نیست و از آن بدتر برخی از چهره های سیاسی نیز با دعوت از مبلغان مذهبی جهت روشنگری پیرامون انتخابات آینده در ایام محرم ناخواسته در آتش این تنور می دمند تا کمافی السابق امسال هم در مراسم های عزاداری بجای ذکر مصیبت اهل بیت(ع) صحبت از نقد برجام و لیست انتخاباتی به نفع جناحی خاص به میان آید و در این بین با استفاده از کلماتی کاملا بی مایه شان و منزلت و همچنین حرمت این روزها و شب های عزیز نادیده گرفته شود!
بی شک این موضوع می تواند از یک سو پیامدهای منفی در میان قشر متدین جامعه ایجاد کند و از سوی دیگر نتیجه ای جز دین گریزی جوانان در پی نداشته باشد. حال با توجه به این شرایط آیا بهتر نیست تا مسوولین و افراد صاحب نفوذ نیز بسان مراجع محترم، مداحان و مبلغین دینی را از ورود به مباحث سیاسی آن هم به این شکل سخیف در اماکن مقدس و مناسبت های مذهبی بر حذر دارند و حتی در صورت بروز چنین تخلف هایی با آنان برخورد قاطعی داشته باشند تا کمتر شاهد چنین بی اخلاقی هایی در سطح جامعه باشیم؟
شماره 3 دوهفته نامه آیت ماندگار