مظاهری گلر اول استقلال است یا حسینی؟

*حالت اول؛ لیگ و حذفی!

یکی از روش های سرمربیان برای حل مواجهه با چنین دغدغه هایی استفاده از یک دروازه بان در لیگ و از دیگری در جام حذفی است و باید دید فکری چنین نظری درباره مظاهری و حسینی دارد یا نه! البته همین هم می تواند دردسرساز باشد چرا که باید دید کدام یک راضی به نیمکت نشینی در لیگ می شود؟

*حالت دوم؛ هر کسی گل خورد!

یکی دیگر از روش هایی که در چنین مواردی البته بسیار کم استفاده می شود زمانی است که یکی از دروازه بانان درون دروازه می ایستد و مادامی که گلی دریافت نکرده فیکس بازی می کند و به محض دریافت گل جای خود را به نفر دوم می دهد. در این قبیل موارد هم وقتی دروازه بانی در بازی برده که چند موقعیت جدی را از حریف گرفته تغییر کند مشکلات استارت می خورد! البته که گل خوردن نمی تواند ملاک خوبی برای مقایسه آمادگی گلرها باشد و عملا این روش منتفی خواهد بود.

*حالت سوم؛ روش یکی در میان!

روش دیگری که سالها قبل سرمربیان سنتی وطنی از آن در استفاده از دروازه بانان همتراز استفاده می کردند شیوه بازی یکی در میان بود. اینکه تحت هر شرایطی دروازه بانان یک خط درمیان به دروازه می رسیدند و اینکه تیم می باخت یا برنده می شد تأثیری در بازی کردن و نکردن شان نداشت. روشی که این روزها به ندرت در تیمی دیده می شود.

*حالت چهارم؛ بحث تیم ملی هم هست!

بین حسینی و مظاهری همه می دانند که دروازه بان تازه وارد استقلال در تیم ملی حضور دارد و با فیکس شدن سید حسین حسینی این بحث پیش می آید که اگر محمدرشید مظاهری نتواند در ترکیب تیم باشگاهی اش به زمین برود ممکن است تیم ملی را از دست بدهد. جایی که رقبای جدی مانند علیرضا بیرانوند، حامد لک، امیر عابدزاده و پیام نیازمند و سایر نفرات حاضر در تیم ملی با قدرت دنبال گرفتن جای رقبا هستند!

*حالت پنجم؛ بدترین شکل ماجرا!

اغلب در پیشنهاد دادن راه حل برای رسیدن به نتیجه در چنین مواردی باید پیش بینی بدترین حالت را هم کرد. اینکه تحت هر یک از حالت های بالا آبِ دروازه بانان استقلال در یک جوی نرود و هر کدام مدعی پوشیدن دستکش هایی باشند که بیشترین بازی را در طول فصل بازی کنند! در آنصورت وضعیت به شکل بدی تغییر خواهد کرد و تمرکز، از مهمترین پست استقلال خارج می شود. فکری در این باره کار بسیار مهمی دارد و باید از حالا به این موضوع بطور دقیق فکر کند.