شهروندان تهرانی در انتظار تغییر در مدیریت شهری

در دوره جدید که همه اعضای شورای شهر تهران اصلاح طلب هستند و به تبع آن شهردار هم از افراد اصلاح طلب و اعتدالی است اولین مراقبتی که باید از سوی این افراد صورت بگیرد اینست که در دام فضاسازی برخی از افراد و گروه‌های جریان مقابل نیافتند. از این‌رو باید تمام قدرت فکر و ذکر خود را به خدمت رسانی مردم معطوف کنند. در وهله بعد انتظار است که اعضای شورای شهر و شهردار با مطالعه و بررسی کارشناسی، تمام عیب و ایرادات سال‌های گذشته در مدیریت شهری را لیست کنند و برای رفع تمام موانع پیش‌رو راه حل‌هایی را ارائه دهند.

معتقدم باید گزارشی دقیق از روند مدیریت 12 ساله شهر تهران و تمام تخلفاتی که صورت گرفته را به تمام ارکان نظارتی نظام و مخصوصا مردم ارائه داد. همگان باید بدانند که شورای شهر جدید و در راس آن شهردار تهران، دکتر نجفی چه وضعیتی را تحویل گرفتند و قرار است در آینده چه چیزی را تحویل دهند. البته هیجان برای جامعه مضر است و پیشنهاد می‌کنم اعضای جدید شورای شهر در کمال آرامش و اخلاق مداری مشکلات گذشته شهری را به اطلاع مردم برسانند و در این گزارشات به هیچ وجه نگاه‌های سیاسی را در دستور کار خود قرار ندهند.

همه ما باید از جنجال پرهیز کنیم زیرا اگر قرار باشد فسادهای سال‌های گذشته با هیجانات کاذب به افکار عمومی منتقل شود حتما طرف مقابل هم در همین فضای احساسی و در مقام دفاع و جواب دادن ظاهر خواهد شد و آنگاه اثر گزارش‌دهی به مردم و مسئولین از بین می‌رود. انتظار اکثریت جامعه و مخصوصا مردمی که در مدیریت شهری، رای به تغییر دادند اینست که آقای دکتر نجفی در آرامش کامل و با سعه صدر تغییر و تحول را در سطح مدیران شهری ایجاد کند. البته معنی این تغییر و تحول این نیست که همه مدیران دوره گذشته از کار برکنار شوند زیرا در بین این مدیران، بسیاری افراد متخصص، متعهد و پاکدستی هستند که می‌شود همچنان از آن‌ها در پست‌های مدیریت شهری تهران استفاده کرد. هم اکنون مدیران لایقی در شهرداری تهران حضور دارند که از گذشته در بدنه شهرداری بوده‌اند و در همین سیستم رشد کرده‌اند و نباید فقط به خاطر آنکه در زمان آقای قالیباف مدیر بوده‌اند از کار برکنار شوند. اما باید توجه داشت که برای تحول اساسی در شهر تهران باید نگرش‌ها هم عوض شود و این تغییر نگرش نیازمند مدیران همراه و همگام با شورای شهر و شهردار جدید است. در حال حاضر تهران دارای ظرفیت‌های زیادی است که در برخی قسمت‌ها این پتانسیل‌ها دیده نشده و از طرف دیگر در برخی حوزه‌ها با کمبودهایی مواجه هستیم که خیلی به آن توجه نشده است. به طور مثال امروز امکان استفاده از تمام خطوط مترو آنطور که شایسته شهروندان است وجود ندارد زیرا با کمبود واگن مواجه هستیم.

حال اگر کمی به بودجه مترو افزوده شود و واگن‌های بیشتری را برای راحتی مسافران در نظر بگیریم خواهیم دید که چقدر رضایت مردم نسبت به گذشته افزایش پیدا خواهد کرد. همین موضوع را می‌توانیم به پروژه‌های بزرگ شهر تعمیم دهیم و با نگاه کارشناسی هم رضایت شهروندان را جلب کنیم و هم اداره شهر را کم هزینه‌تر از گذشته مدیریت کنیم.