چندی پیش در شورای شهر تهران طرحی راجع به اینکه مکانی برای اعتراضهای مسالمتآمیز مردم مهیا شود مطرح شد که پس از بحث و بررسی به تصویب رسید. از نظر من این یک اتفاق مبارک است و تصمیمی که اکنون گرفته شده، سالها قبل در کشورهای پیشرفته به اجرا درآمده است.
اگر کمی دقیقتر شویم میبینیم که حتی کشورهای نه چندان پیشرفتهای مثل ترکیه و یونان هم این فضا را برای اعتراضات مردمی مهیا کردهاند. در شهر آتن، پایتخت یونان دولت یک فضای بسیار عالی را برای اعتراضات تمام صنفهای مختلف و فعال در کشور ایجاد کرده است. موضوع جالبتری که در این کشورها رخ داده اینست که وقتی گروههای مختلف در این مکانها حاضر میشوند و اعتراض خود را علنی میکنند، عدهای از بدنه دولت این اعتراضات را پیگیری و در اسرع وقت جواب میدهند. به نوعی این فضاها فقط برای تخلیه عصبانیت مردم نیست بلکه مردم امیدوار هستند که پس از این اعتراضات، به مطالبات خود برسند.
مردم در این کشورها آگاه هستند که وقتی اشکالی را در کار احساس کردند به صورت مسالمتآمیز در محل اعتراض حاضر شوند زیرا از فردای همان روز بحث اول رسانههای کشورشان پرداختن به ابعاد مختلف این نارضایتی است. وقتی شرایط تا این حد برای اعتراض مردم مهیا باشد آنها خیلی راحت و در کمال امنیت در محل حاضر میشوند و پس از چند ساعتی مکان را ترک میکنند و در روزهای آتی منتظر میمانند تا دولت جوابی در خور شان آنها را بدهد. پس میبینیم که اختصاص محلی برای اعتراضات یک کار منطقی و مطالعه شده است.
در ایران به دلیل نبودن چنین محلی هر روز شاهدیم که عدهای برای رساندن صدای اعتراض خود در مقابل هر سازمان یا نهادی حاضر میشوند و این پراکندگی و سردرگمی نه تنها در کار اداری اختلال ایجاد میکند بلکه آن خروجی لازم هم حاصل نمیشود.
شماره 48 دوهفته نامه آیت ماندگار