آموزش با ما چه می‌کند؟

مهمترين رکن توسعه در ابعاد فردي، سازمانى و اجتماعی، آموزش است. سازندگى، بهبود و تعالى انسان و هر جامعه ای وابسته به آموزش هایی است که در طول حیات خود کسب می کند. آموزش هایی که ما از دوران کودکی از مدرسه و جامعه یاد می گیریم بسیار حائز اهمیت هستند اما اینکه در کنار این آموزش ها چقدر مهارت کسب می کنیم بسیار حائز اهمیت تر است. احتمالا زیاد شنیده اید که می گویند فلانی عالم بی‌عمل است، این بدین جهت می باشد که آن شخص فقط علم کسب کرده اما در زمینه اجرا و عمل توانمند نیست. به عنوان نمونه گاهی در سطح جامعه با افرادی روبرو می شویم که از مدارک بالای علمی برخوردار هستند و از دانشگاه های مختلف مدارک  بسیاری را کسب نموده اند اما در زمان محول کردن امور و کارها به این افراد حتی در زمینه ای که تحصیل کرده اند نمی توانند فعالیت عملی انجام دهند و از پایین ترین سطح عملیاتی برخوردار هستند. به راستی چه مشکلی در سطح آموزش های ما از دوران کودکی وجود دارد که عدم توانمندی جوانان تحصیل کرده این روزها بسیار چشم گیر شده است. اگر بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم علت بیکاری بسیاری از افراد از نداشتن علم نیست، از نبود کار در جامعه نیست، بلکه از نبود توانمندی و مهارت است.

احتمالا برای شما هم پیش آمده است که برای خرید به فروشگاه بسیار شیک و مجللی مراجعه کنید که جنس مورد نظر شما نیز در ویترین آن فروشگاه موجود می باشد اما در زمان خرید، فروشنده از کمترین مهارت ارتباطی برخودار است و شما نمی توانید با فروشنده ارتباط برقرار کنید و در نهایت خریدی صورت نمی گیرد، به وضوح می بینیم که حجم بسیار بالایی از هزینه و سرمایه گذاری در یک کسب و کار صورت گرفته است اما هزینه ای برای یادگیری اصول ارتباطات نیروی انسانی صورت نگرفته است. اگر بخواهیم بازهم جدی تر به موضوع نگاه کنیم خواهیم دید که خود ما از ابتدای صبح که از خانه بیرون می رویم تا لحظه ای که برای استراحت به خانه بر می گردیم زندگی مان وابسته به مهارت هایمان خواهد بود، مهارت های ارتباطی، مهارت های کلامی، مهارت های فنی که در حرفه و شغل خود از آنها کسب روزی می کنیم و...

بیائیم با خودمان صادق باشیم، به گذشته و امروز خود نگاه کنیم، واقعا چقدر بر روی یادگیری و آموزش برای خودمان سرمایه گذاری کرده ایم، آیا واقعا پس از گذران دوران مدرسه و دانشگاه به فکر آموزش و یادگیری بوده ایم، چقدر در حرفه ای که مشغول به کار هستیم احساس توانمندی می کنیم؟ آیا نیاز به آموزش های بیشتر و حرفه ای تری نداریم؟

حالا بیائید چند دقیقه باهم در مورد وضعیت فعلی خودمان  اینگونه فکر کنیم، اگر امروز در وضعیت فعلی مان گواهینامه رانندگی نداشتیم چه اتفاقی در زندگی ما می افتاد، اگر امروز چیزی از آشپزی نمی دانستیم چه پیامد هایی برای ما داشت، یا اگر مهارت های فنی کار خودمان را نداشتیم و به جای یک ورزشکار حرفه ای در رشته تکواندو یک موزیسین بودیم، زندگی ما چه شکل و شمایلی به خود می گرفت و روزگارمان چگونه می گذشت...؟

خوب که دقت کنیم متوجه خواهیم شد ما جمع مهارت هایی هستیم که در طول زندگی مان تا امروز آموخته ایم، جمع آموزش هایی هستیم که تا امروز دیده ایم، هیچگاه کسی که سالها در رشته ورزشی تکواندو فعالیت کرده است نمی تواند یک موزیک زیبا بنوازد مگر اینکه قبل تر مهارت لازم را در این زمینه کسب کرده باشد. پس با خودمان بدون تعارف و رودربایسی برخورد کنیم، ببنیم چه مهارت هایی در ما وجود دارد و چقدر توانایی داریم و آینده ای که در ذهن برای خود تصویر کرده ایم نیازمند یادگیری چه مهارت هایی هستیم، به همان سمت و سو برویم و آموزش ببنیم.

خوشبختانه امروزه با گسترش علم و تکنولوژی در هر زمینه ای امکانات آموزشی فراهم است، از کتاب های آموزشی گرفته تا تکست های کوتاه مجازی و فایل های صوتی و تصویری که در هر زمینه و رشته ای بخواهیم می توانیم با یک سرچ ساده به آنها دسترسی پیدا کنیم تا آموزشگاه هایی که در سطح شهرهای ما فعال هستند و با دریافت هزینه به ما آموزش های لازم در هر زمینه ای که بخواهیم را می دهند.

پس همین امروز به فکر یادگیری باشیم و یادگیری خودمان را متحول کنیم تا زندگی ما دست خوش تغییرات گسترده قرار گیرد، به عنوان نمونه اگر واقعا تصمیم داریم که در سالهای آتی در خارج از ایران زندگی کنیم اولین لازمه آن یادگیری زبان انگلیسی است، ضرب المثلی هست که می گوید با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود، ما باید برای خواسته های خودمان اقدام کنیم و مهمترین اقدام شروع یادگیری و مهارت آموزی در زمینه مورد علاقه مان است. برایان تریسی از معروف ترین سخنرانان انگیزشی در جهان معتقد است: «تفاوت اصلی میان افراد موفق و ناموفق در این است که افراد موفق دست به کار می شوند، آنها کارشان را شروع می کنند و هر کاری را می خواهند انجام می دهند، برعکس افراد ناموفق همین ایده ها را دارند، اما همیشه بهانه ای برای اقدام نکردن نیز دارند.» او می گوید «آموزش، کلید توسعه فردی است و سعی کنید 3 درصد از درآمد خود را صرف رشد و توسعه فردی کنید و بر روی آموزش خود سرمایه گذاری کنید.»

حالا  که با خواندن این نکات به درک ضرورت آموزش پی بردیم، بدون تردید اولین اقدامی که باید برای رشد و پیشرفت خودمان انجام دهیم سرمایه گذاری بر روی خود و آموزش دیدن در زمینه تخصص خودمان است. هیچ تفاوتی ندارد که ما یک پزشک جراح هستیم یا یک فروشنده لوازم خانگی یا یک ورزشکار، مهم این است که به فکر ارتقاء و رشد خود باشیم و از یادگیری دست نکشیم چرا که آموزش سبب رشد و تغییر زندگی ما خواهد شد.

شماره 57 دوهفته نامه آیت ماندگار