آیت ماندگار - هدی کاشانیان: «نصرالله رادش» یکی از بازیگران مطرح و محبوب ایرانی است که بیشتر به خاطر نقشهای کمدیاش شناخته میشود. وی در ۱۲ آذر ۱۳۴۵ در آبادان به دنیا آمد. او دارای پنج خواهر و یک برادر است. تا ۱۴ سالگی در آبادان زندگی میکرد و دو سال پس از شروع جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد.
رادش در سال ۱۳۶۸ یک دوره دو ساله بازیگری تئاتر را در فرهنگسرای نیاوران گذراند و در دانشگاه فوق دیپلم تئاتر گرفت. او فعالیت حرفهای خود را در زمینه بازیگری از سال ۱۳۷۳ آغاز کرد. نصرالله رادش دوبار ازدواج کرد، او از ازدواج اول خود صاحب فرزند پسری بنام پرهام است، اما هشت سال بعد از همسرش جدا شد که این امر باعث افسردگی او شد.
نصرالله رادش با حضور در مجموعههای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی مختلف، توانسته است جایگاه ویژهای در صنعت سرگرمی ایران پیدا کند، همچنین به دلیل نقشهای کمدیاش شهرت دارد و توانسته است با بازی در سریالهای مختلف تلویزیونی و فیلمهای سینمایی، محبوبیت زیادی در بین مردم کسب کند. نصرالله رادش به دلیل شخصیت شوخ و خندهرویش در بین همکاران و طرفدارانش شناخته شده است. او با انرژی مثبت و بازیهای دلنشینش توانسته است لبخند را به لبهای بسیاری از مردم ایران بیاورد.
سبک بازی او شامل طنزهای موقعیت، دیالوگهای جذاب و بازیهای بدن خلاقانه است که همگی به محبوبیت و موفقیت او در عرصه بازیگری کمک کردهاند. در سال ۱۳۷۲ وقتی ۲۷ ساله بود در مجموعه «پرواز ۵۷» به کارگردانی مهران مدیری ایفای نقش کرد و یک سال بعد با مجموعه «ساعت خوش» به شهرت رسید. نصرالله رادش پس از چند سال با ایفای نقش «حیف نون» در مجموعه «باغ مظفر» به کارگردانی «مهران مدیری» و مجموعه «مسافران» به کارگردانی «رامبد جوان» دوباره مورد توجه قرار گرفت. وی در سریال شوخی کردم، ویلاییها و گنج مظفر نیز حضور داشت. رادش فعالیت در سینما را از سال ۱۳۷۸ با بازی در فیلم سینمایی «شیرهای جوان» تجربه و سپس در فیلمهای دیگری مانند «سرتو بدزد رفیق» و «دزدی که برای شام آمد» بازی کرد.
نصرالله رادش علاوه بر بازیگری در تلویزیون و سینما، در تئاتر نیز فعالیت داشته و توانسته است در این زمینه نیز موفقیتهایی کسب کند. او به کارهای هنرهای دستی بسیار علاقه دارد. صورتک سازی با گل و سفال را خیلی دوست دارد و انجام میدهد، زمان دانشجویی با خمیرهایی که از وسط نان درمیآورد مجسمه و صورتک درست میکرد. بعدها این کار را جدیتر ادامه داد و در حال حاضر میتواند با خمیر گل چینی و گل سفال کار کند، اما کارهای دست خود را نمیفروشد و به نزدیکان و دوستانش هدیه میدهد.
نصرالله رادش علت کم کاری خود را اینگونه توصیف میکند: «علت اصلی کمکاری من پوست کلفت نبودن و احساسی بودن و زود رها کردن بود. حتی اگر بعضی مسائل را نخواهیم به مسائل ماورایی ارتباط دهیم، شکننده بودن خودم را عامل اصلی دوریام از بازیگری میدانم. انسان باید در هر کاری حتی بازیگری، پوستکلفت باشد. نباید راحت کوتاه بیاید و دنبال کار خودش برود.»
رادش در طول دوران فعالیت خود جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده که برخی از آنها عبارتند از:
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی از جشنواره جام جم برای بازی در مجموعه تلویزیونی «مسافران» در سال ۱۳۹۵
• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی از جشنواره جام جم برای بازی در مجموعه تلویزیونی «باغ مظفر» در سال ۱۳۸۶
• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی از جشنواره جام جم برای بازی در مجموعه تلویزیونی «زیر آسمان شهر» در سال ۱۳۸۱
رادش همچنین در جشنوارههای مختلفی نیز حضور داشته است. او در سال ۱۳۸۶ برای بازی در مجموعه تلویزیونی «باغ مظفر» در جشنواره بینالمللی فیلمهای تلویزیونی و سینمایی «مسکو» حضور داشت.
مجموعههای تلویزیونی
• پنچری – ۱۳۷۱
• پرواز ۵۷ – ۱۳۷۲
• ساعت خوش – ۱۳۷۳
• سال خوش – ۱۳۷۴
• هوای تازه – ۱۳۷۵
• سلام سلام – ۱۳۷۶
• گل من گلی – ۱۳۷۶
• روزگار جوانی (۱) – ۱۳۷۷
• روزگار جوانی (۲) – ۱۳۷۸
• شب زدگان – ۱۳۷۸
• دردسر بزرگ – ۱۳۷۸
• زیر آسمان شهر – ۱۳۸۰
• طبقه وسط – ۱۳۸۰
• آشتی کنان – ۱۳۸۱
• او مثبت – ۱۳۸۳
• اکسیژن – ۱۳۸۴
• باغ مظفر – ۱۳۸۵
• مرد هزارچهره – ۱۳۸۷
• دفتر مشق – ۱۳۸۸
• مسافران – ۱۳۸۸
• خانه اجارهای – ۱۳۹۰
• کسی خوابه؟ – ۱۳۹۰
• مهمانان ویژه – ۱۳۹۱
• در حاشیه – ۱۳۹۳ – ۱۳۹۴
• شب عید – ۱۳۹۶
• محله گل وبلبل – ۱۳۹۷
• دنیای گمشده – ۱۳۹۸
• جزر و مد – ۱۴۰۱
فیلمهای سینمایی نصرالله رادش
• شیرهای جوان – ۱۳۷۸
• سرتو بدزد رفیق – ۱۳۸۴
• نظام از راست – ۱۳۸۷
• خنده در باران – ۱۳۹۰
• دزدی که برای شام آمد – ۱۳۹۳
نمایش خانگی
• فضانوردان – ۱۳۸۵
• گنج مظفر – ۱۳۹۲
• شوخی کردم…! – ۱۳۹۲
• عطسه – ۱۳۹۴
• شام ایرانی – ۱۳۹۹
• بالا – ۱۴۰۱
• ناتو – ۱۴۰۲
تئاتر
• ماجراهای حسنی و عمو رادش – ۱۳۹۶