با سعید راد بیشتر آشنا شوید

آیت ماندگار - هدی کاشانیان: «سعید راد» یکی از بازیگران برجسته و قدیمی سینمای ایران است. او فعالیت خود را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ آغاز کرد و در آن زمان برای بازی دو جایزه از جشنواره سینمایی سپاس کسب کرد. او پس از بازی در فیلم عقاب‌ها (۱۳۶۳) ممنوع التصویر شد و ایران را ترک کرد. او در سال ۱۳۷۸ پس از سال‌ها دوری از سینما به ایران بازگشت و حرفه خود را ادامه داد.

زندگی شخصی سعید راد

احمد سعید حق‌پرست راد مشهور به سعید راد در ۴ آبان ۱۳۲۳ در محله سنگلج تهران چشم به جهان گشود. پدر سعید از افسران حزب توده بود که در زمان کودکی سعید راد در جریان یک پرواز آزمایشی سقوط کرد و جان سپرد. او بعد از پنج سالگی به همراه خانواده به محله‌ای در شمیران، درکوچه «فردوسی» که در حوالی خانه جلال آل‌احمد، نیما یوشیج، علی آزاد و داریوش رفیعی بود، آمد. او دوران تحصیلات ابتدایی را در مدرسه نیکی علاء و دوران دبیرستان را در مدرسه شاپور تجریش (نام دیگر رشید یاسمی) که محل کنونی موزه سینما است، گذراند. جلال مقدم دبیر انشاء او در مقطع اول دبیرستان بوده‌است. شته تحصیل راد طبیعی (تجربی) بود. پس‌از پایان تحصیلات متوسطه، مقطع دانشگاهی را در دانشگاه کشاورزی کرج (پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران) ادامه داد. او در ادامه جوانی از جذب خود به رشته بولینگ می‌گوید و در این رشته به قهرمانی نیز رسید.

همسر اول سعید راد

سعید راد در دوران جوانی ازدواج کرد که منابع زیادی از این ازدواج در دسترس نیست و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام سام و یک فرزند دختر به نام نگاه است که به همراه مادرشان در حال حاضر در کانادا زندگی می‌کنند.

همسر دوم سعید راد

همسر دوم سعید راد، نوش آفرین یکی از خوانندگان پیش از نقلاب بود که ازدواج آن‌ها در زمان خود سر و صدای فراوانی هم در محافل خبری به پا کرد. این ازدواج چندان دوامی نداشت و پس از مدتی، این زوج هنرمند از یکدیگر جدا شدند. از نظر نوش آفرین، سعید راد خیلی سخت گیر بوده است. در سالیان اخیر و در مراسم فرش قرمز، سعید راد در کنار همسر سوم خود دیده شده است.

علاقه سعید راد به ورزش

آقای بازیگر در ایام جوانی جذب بولینگ شده و یکی از افراد ماهر در این رشته ورزشی می‌باشد و حتی به مقام قهرمانی این رشته هم رسیده است. سعید راد علاوه بر بولینگ به دو، پیاده‌روی و دوچرخه سواری نیز علاقه‌مند است و هر روز صبح پیش از شروع هر کاری، زمانی را به ورزش اختصاص می‌دهد. این هنرمند به تغذیه خود نیز بسیار اهمیت می‌دهد و در سن بالای خود، همچنان از تناسب اندام و سلامتی بدن برخوردار است.

تجربه حضور سعید راد در جبهه جنگ

سعید راد تقریباً دو ماه در جبهه حضور داشته و در انتقال هموگلوبین و بانک خون مورد نیاز بیمارستان‌ها کمک می‌کرد.

ورود سعید راد به عرصه بازیگری

سعید راد از سال ۱۳۴۷ به فعالیت در سینما پرداخت. او در سال ۱۳۶۰، پس از سال‌ها دوری در فیلم سینمایی مرز به کارگردانی جمشید حیدری در کنار زنده یاد داوود رشیدی به هنرمندی پرداخت.

سعید راد در سال ۱۳۶۳ در فیلم عقاب‌ها ایفای نقش کرد و به اوج شهرت و افتخار رسید. فیلم عقاب‌ها اولین فیلم ایرانی در حوزه جنگ ایران و عراق، ساخته ساموئل خاچیکیان است که به فروش بالایی دست یافت.

سعید راد پس از فیلم عقاب‌ها ممنوع الکار شده و به خارج از ایران مهاجرت کرده و در سال ۱۳۷۸ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۸۲ در فیلم «دوئل» به کارگردانی احمدرضا درویش ایفای نقش کرد. سعید راد پس از بازگشت به ایران در فیلم و سریال‌های بسیاری همچون در چشم باد، سرزمین کهن، پایان خدمت، چ، گیلدخت و ترور خاموش نقش آفرینی کرده و در سی امین جشنواره فیلم فجر، برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «گیرنده» شد.

فیلم‌های سینمایی سعید راد

۱.     عشق و جنون:حسن نجفی، ۱۳۹۲،
۲.     پایان خدمت:حمید زرگرنژاد، ۱۳۹۲،
۳.     چ:ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۹۲،
۴.     گیرنده:مهرداد غفارزاده، ۱۳۹۰،
۵.     پروانگی:قاسم جعفری، ۱۳۹۰،
۶.     دوئل:احمدرضا درویش، ۱۳۸۲،
۷.     عقاب‌ها:ساموئل خاچیکیان، ۱۳۶۳،
۸.     دادشاه:حبیب کاووش، ۱۳۶۲،
۹.     عبور از میدان مین:جواد طاهری، ۱۳۶۲،
۱۰.     برزخی‌ها:ایرج قادری، ۱۳۶۱،
۱۱.     خط قرمز:مسعود کیمیایی، ۱۳۶۰،
۱۲.     فرمان:کوپال مشکوت، ۱۳۶۰،
۱۳.     مرز:جمشید حیدری، ۱۳۶۰

تله فیلم و سریال‌های تلویزیونی سعید راد

گیلدخت: مجید اسماعیلی، ۱۴۰۱
ترور خاموش: احمد معظمی، ۱۳۹۸
سرزمین کهن: کمال تبریزی، ۱۳۹۲
ساعت به وقتِ صفر (تله فیلم)، ۱۳۹۰
در چشم باد: مسعود جعفری جوزانی، ۱۳۸۸
سعید راد در نمایش خانگی
دل: منوچهر هادی، ۱۳۹۸

بیماری و درگذشت سعید راد

شهریورماه سال گذشته سعید راد در منزل و به‌دنبال یک زمین خوردگی، دچار مصدومیت شد و پس از مراجعه به بیمارستان، مورد عمل جراحی قرار گرفت و بعد از یک ماه توانست با واکر راه برود. پیشتر دختر این هنرمند اعلام کرده بود به دلیل اینکه پروتز مورد استفاده به خوبی در کمر ایشان قرار نگرفته بود، مشکلات بعدی پیش آمد که بعد از مراجعه به بیمارستان، دوباره عمل جراحی انجام شد و مدت هشت هفته فیزیوتراپی مداوم انجام شد، اما متاسفانه علی‌رغم فیزیوتراپی‌ها، دیگر ایشان توانایی راه رفتن پیدا نکرد. به مرور از اواخر سال گذشته، مشکلات دیگری، چون عفونت ریه و مثانه نیز به مشکلات راه رفتن ایشان اضافه شد و وی تحت یک عمل جراحی ناموفق قرار گرفت. به طوری‌که این هنرمند، حدود ۱۰ ماه در بستر بیماری بود، اما طی ۲ ماه اخیر، روند درمان به خوبی پیش نرفت تا اینکه قلمرو هنر ایران، اول مرداد ۱۴۰۳ این هنرمند باتجربه و عزیز را از دست داد.